ถุงดำใส่ร่างไร้วิญญาณถูกส่งสู่มือของไอ้อ้อม ว่าจะไม่คิดอะไรแล้วแต่ ณ เวลานั้นทำไมน้ำตาตกใน... พี่เหมียวถึงไม่ใช่แมวที่แท้จริงของไอ้อ้อม เป็นแมวของพี่ชายที่ถูกทิ้งให้คนอื่นรับช่วงเลี้ยงคราวที่ย้ายออกจากบ้านไปอยู่ที่ใหม่ ไอ้เราก็เลี้ยงไปตามความสามารถถึงแม้จะไม่ได้รักมันมากมาย แต่ก็รู้ว่ายังไงก็แล้วแต่ไม่มีใครรับผิดชอบมันแล้ว ไอ้อ้อมเองก็ต้องรับผิดชอบชีวิตของมัน
หลายท่านที่กำลังจะเป็นบัณฑิต อยากได้ภาพประทับใจในวันสำคัญของการประกาศความสำเร็จในขั้นหนึ่งของชีวิต จนไม่รู้จะให้ผู้ใดสร้างภาพดี และ...วันนี้ไอ้อ้อมมีช่างภาพที่ไอ้อ้อมสนใจ และติดตามผลงานของเค้ามาระยะพอสมควร จึงอยากนำเสนอเพื่อเป็นหนึงในตัวเลือกที่ของบัณฑิตลดอาการปวดหัวในการหาช่างภาพงานรับปริญญาทางหนึ่ง
เขาสองคนบอกว่าไม่แปลกอะไรที่เราจะอยู่ด้วยกันจนไปตลอด แต่แล้วก็ถึงวันที่ทั้งสองสละโสดแต่งกันซะที ไอ้อ้อมจึงรับหน้าที่นี้สร้างภาพให้ทั้งสองคนเพื่อเอาไปตกแต่งในงานอันเป็นวันสำคัญ อีกอย่างนึงคือได้แปะบนฝาผนังบ้านของทั้งสอง ไอ้อันหลังนี่ไอ้อ้อมปลื้ัมจริงๆ
แล้วทางร้านอีสานล้านตำ RCA ก็เรียกไอ้อ้อมเข้าไปถ่ายอาหาร หลังจากที่ร้านเปิดได้ระยะนึงจนเริ่มอยู่ตัว ไปคราวนี้ที่อีสานล้านตำมีอาหารเพิ่มขึ้นมาหลายรายการ และจะทำการปรับปรุงเมนูอาหารอีสานที่มีอยู่
Bird + Noom 's Wedding
วันเสาร์ที่ 23 ตุลาคม พศ. 2553 เป็นวันดีๆ ของน้องเบิร์ดและหนุ่ม(อู้) ไอ้อ้อมก็ได้รับเกรียติเชิญไปในงานด้วย เอาหล่ะว่านอกจากจะได้ไปร่วมแสดงความยินดีแล้ว ก็ยังได้ดูผลงานของตัวเองดีด้วยว่าเป็นเช่นไร
ตั้งแต่พี่ชายตัวแสบของไอ้อ้อมอยู่ร้านเก่าไม่เคยไปถ่ายรูปให้เลย วันนี้ฤกษ์ดีเพราะคุณพี่ตัวดีย้ายร้านแล้วไปเป็นโรงเรือนช๊อปกว้างขวางสะดวกต่อการทำงานและถ่ายภาพเป็นอย่างมาก ก็เลยไปเยี่ยมและถ่ายภาพมานิดหน่อย
ถ้าวันใดที่คุณรู้สึกอยากได้แป้งผสมรองพื้นดีๆ สักตลับนึง ที่ราคาไม่แพงมากสมเหตุสมผล ไอ้อ้อมแนะนำนี่เลย... B-Bean Powder Cake
เครื่องซักผ้าฝาหน้าอีเล็คโทรลักซ์ที่บ้านของไอ้อ้อมจากไป อุตส่าห์อยู่กันมาเป็นสิบปี ยื้อชีวิตก็หลายครั้งแล้ว คราวนี้ต้องปล่อยเธอไป
ถึงเวลาที่ไอ้อ้อมจะได้แย่งชิงพวงไข่ปลาเรียวเซียวจากพวกร้านอาหาร ต้องไปตลาดเย็นตั้งแต่ตอนต้นบ่ายไม่งั้นคงได้อดซื้อมาทำกินเอง หรือได้แต่หวังพึ่งร้านอาหารที่ราคาแพงหูฉีก
วันว่างและไม่ว่างของไอ้อ้อม จะมีอะไรๆ ให้ทำอยู่เสมอ วันนี้ก็เป็นอีกวันที่แดดดี หลังจากที่ฝนตกกระปริบกระปอย และตกถี่ๆ มาหลายวัน
มินรดา เธออยากเป็นสาวหวาน แต่ไอ้อ้อมจับเธอปั้นให้เป็นสาวเท่ส์ ถ่ายคู่กับ "ลุงทองเขียว" มอเตอร์ไซด์ของไอ้อ้อมนั่นเอง
กาลครั้งไม่นานเท่าไหร่ มีผู้หญิงตัวเล็กๆ นามว่า "เบริ์ด" เข้ามาทำงานที่บริษัทน้ำ และอีกไม่นานต่อมามีผู้ชายตัวใหญ่ๆ นามว่า "หนุ่ม" หรือที่บริษัทน้ำเรียกกันว่า "อู้" ก็เข้ามาทำงานเช่นกัน
อยู่ๆ ไปเอ๊ะยังไงสองคนนี้ไปรักกันตั้งกะเมื่อไหร่ แล้วอยู่ๆ มาก็ได้เวลาที่สองคนจะประกาศให้ทุกคนทราบว่า "จะสละโสดแล้วว้อย"......ฮิ้ววววววววว
ปรกติเพื่อนๆ ของไอ้อ้อมทราบกันดีอยู่แล้วว่า ไอ้อ้อมมันรักสัตว์เลี้ยงของมันแค่ไหน ไม่ว่าจะกินดีอาหารแพงๆ ลงทุนเท่าไหร่ไอ้อ้อมก็ซื้อมาให้ ที่อยู่ดีๆ ก็ลงทุนหมดไปก็มาก
ถึงเวลาที่จะพาลุงทองเขียวไปเที่ยวพบปะเพื่อนๆ ชาวสองล้อบ้างอะไรบ้าง งานไนท์ปาร์ตี้ที่จัดโดยกลุ่ม"สนิมกังราย็อง" มาบตาพุดไม่ใกล้ไม่ไกลที่ไอ้อ้อมและกลุ่มของพี่ชาย ไม่น่าจะพลาดได้.....
คลิกที่ภาพเพื่อขยายให้เห็นหมีชัดๆ
เรื่องของเรื่องก็คือน้องที่ทำงานเอาช๊อคโกเลตหมีแพนด้าเป่าขลุ่ยจากจีนมาฝาก นั่งพิจารณา แล้วก็นึกย้อนกลับไปตอนที่หลานสาวป.2 ร้องกรี๊ดๆ ทำท่าเขินอายเวลาได้ยินเพลงเห็นหมีหนูมั๊ย
ความจริงมันก็ไม่ได้ใหม่อะไร แต่อยากจะย้ำกันสักหน่อย ฝรั่งมันก็ว่าคนไทยชอบก๊อปปี้ ไอ้อ้อมก็ไม่คิดว่าสมัยนี้ยังจะมีงานดังๆ ที่ออกมาในแนวแหกหูแหกตาคนไทยเสียอีก จะว่าไปมันก็ไม่ใช่ความผิดของศิลปิน แต่เวลาศิลปินร้องเพลงในทำนองที่คล้ายกับของคนอื่น เค้าจะรู้สึกยังไง
และแล้วไอ้อ้อมก็ได้เดินทางไป RCA รอยัลซีตี้อเวนิว ไม่ได้ไปกินเหล้่าหรอกนะ ไปทำงานครับ ไปถ่ายภาพเพื่อนำมาประกอบเมนูอาหารและประดับร้าน ร้านนี้ชื่อ "อีสานล้านตำ" อยู่ใกล้ๆ กับร้าน Route66 และ Slim
ที่บ้านก็เลี้ยงแมวไว้หลายตัว แต่ละตัวก็มีนิสัยต่างกัน จู่ๆ ก็นึกสงสัยขึ้นมาว่า แล้วแมวคนอื่นหล่ะจะเป็นยังไง เอาแบบพิเศษสุดๆ เลย แล้วไอ้อ้อมก็ทำการค้นหาจนเจอแมวเจ๋งๆ ตัวนึงชื่อปลาเก๋า... บ๊ะแค่ชื่อก็เจ๋งแล้ว
พี่ชายคนโตของไอ้อ้อม บอกว่าอยากได้กระต่ายแคระ! ไอ้เราก็สุดแสนฉงนในโลกนี้มีกระต่ายแคระด้วยเหรอ ไอ้ที่แคระนี่มันแคระเพราะคนขายข้างทางมันบอก แล้วพอเลี้ยงๆ ไปตัวดันเท่าฟายแคระหล่ะมั๊ง ฮ่าๆๆๆๆ
ก็ดันไปหัวเราะเยาะ ไอ้อ้อมก็เลยโดนยัดเยียดให้ไปเสาะหากระต่ายชนิดที่เล็กที่สุดมาให้เค้าเลี้ยง เอาวะ...ไอ้อ้อมมันเป็นผู้นำแสงสว่างแห่งครอบครัวอยู่แล้วนี่ ฮา.......
นั่งทำงานอยู่ จู่ๆ ไอ้อ้อมก็ได้ยินเสียงแว่วมา.... "บอกไม่ถูกเลยว่ารู้สึก ดีใจสักเท่าไหร่ มากแค่ไหนก็ไม่รู้ คนคนเดียวที่ฉันเฝ้ารอ กลับมาเห็นเขาอยู่ข้างข้างฉัน ใช่เธอจริงๆ ฯลฯ....." ก็เลยต้องวางมือไปเสาะมา เสียงร้องแบบมีเอกลักษณ์แบบนี้มิใช่ใครเสีย พี่น้องฝนฟ้า อันสนี - วสันต์
จริงแล้ว ภาพชุดนี้ถ่ายก่อนที่จะถ่ายให้กับแขกรับเชิญสี่คนที่เพิ่งจะได้นำเสนอไป ไอ้อ้อมใช้เวลาไม่นานนักในการถ่ายภาพชุดนี้ อาศัยเวลาหลังเลิกงานประจำช่วงที่แสงยังไม่หมดดี วิ่งรถเร็วรี่ไปถ่ายที่หาดพยูน บ้านฉางนี่เอง
อย่าประหลาดใจภาพหน้าปกนี่ไม่ใช่ "หยาดทิพย์ ราชปาล" เธอบอกว่าชื่อเล่นจริงๆ ชื่อ "กุ้ง" แต่ที่บ้านเรียกชื่อเล่นแทนชื่อเล่นจริงๆ ว่า "หมวยเล็ก"
เอ๊า....
ระหว่างที่พักถ่ายว่าที่บ่าวสาวปูแพน ไอ้อ้อมก็มีจังหวะที่ได้ถ่ายสาวๆ ที่ตามมาเชียร์....ดังนี้ก็เลยมีโพสออกติดกัน 2 โพส สถานที่และมุมก็เลยอาจจะซ้ำๆ กันบ้าง
อาจจะเคยผ่านตา และเห็นแวบๆ ไปบ้างแล้วสำหรับสาว "มี่" ที่ทำท่า "OomBlog" หรือท่าแมวกวัก อยู่ที่ Footer ของบลอก เป็นขวัญใจของไอ้อ้อมไป เผื่อเธอจะเรียกแขก, ลูกค้า, ขาจร, ขาประจำ หรือจะเงินทองให้ไหลมาเทมาเข้ากระเป๋าบ้าง
Puu & Pan - - -> LOVE (June 2010) Full Version
เวอร์ชั่นเต็มมาแล้วนะครับสำหรับภาพของปูกับแพน ไอ้อ้อมลงภาพแบบให้จุใจไปเลยไม่มีก๊อกสองก๊อกสาม ชมกันโลดดด....
ปล. ภาพขยาย 800pix ให้ Click ภาพนั้นๆ เพื่อขยายใหญ่นะครับ
ธนาคารกสิกรไทย
สาขา : บ้านฉาง
ชื่อบัญชี : นายบัลลังค์ ศิริพิพัฒน์
เลขที่บัญชี : 280-2-30302-8
ประเภท บัญชี : สะสมทรัพย์
เมื่อก่อนการใส่หมวกกันน๊อคขี่มอเตอร์ไซด์เป็นเรื่องน่ารำคาญร้อนหัวลู่ แต่เดี๋ยวนี้ไอ้อ้อมแค่ไปตลาดยังติดที่จะใส่ ไม่ใส่ก็เหมือนขาดอะไรสักอย่าง
หลังจากที่น้องน่ารักชื่อเจ้ามุก มาขอให้ถ่ายรูปกระเป๋าแบรนด์เนมให้ ไอ้อ้อมก็ได้ถ่ายภาพและถ่ายทอดวิธีการถ่ายภาพสินค้าจนเป็นที่เข้าใจแล้ว
และแล้วน้องมุกก็เข็นเวบไซต์ขายกระเป๋าและนาฬิกาออกมา ใจซึ่งนิยมชมชอบกระเป๋าแบรนด์เนมที่ตัวเองก็ใช้ พี่น้องก็ใช้ จึงได้บทสรุปออกมาเป็น
กับข้าวที่บ้านไอ้อ้อม ไม่ได้สักแต่ว่าทำๆ ส่ง เพราะท้องหิวอยากกิน แต่กับข้าวทั้งหมดทำด้วยใจ ทำด้วยความรัก ทำด้วยอารมณ์ศิลปินที่อยากจะทำ อร่อยไม่อร่อยก็ต้องปั้นออกมาให้ดูดีทั้งหน้าตาและรสชาติ
นอกจากการคัดวัตถุดิบดีๆ ที่จะเอามาทำกับข้าวเพื่อรับประทาน แล้วนั้น
ถึงแม้คนอย่างไอ้อ้อมจะมองแค่ว่าวันคล้ายวันเกิดก็คือวันๆ หนึ่งที่ผ่านไปของปี แต่วันเกิดปีนี้มีอะไรดีๆ ที่ไม่คาดคิดผ่านเข้ามามากมาย มากเสียจนต้องเอามาเขียน
ดูเหมือนว่า กุ้ง กับ หมู จะเป็นอาหารสดสามัญประจำบ้านไอ้อ้อมไปเสียแล้ว เพราะถ้านึกอะไรไม่ออก ก็ "หมู" นึกอะไรไม่ออกก็ "กุ้ง" ไว้ก่อน
นานมาแล้ว ไอ้อ้อมก็เหมือนกับวัยรุ่นทั่วไปที่ชอบสองล้อความแรง รถใหม่ไสตล์ 2 จังหวะที่ให้เสียงที่แสบแก้วหู ก็ราวๆ ประมาณ Nova, Akira, Baech, Serpico (อืม....บอกอายุได้เลย)
ผัดพริกกุ้งสะตอ เมนูนี้ขออีกจาน ด่วน!
ต้นสะตอสูงใหญ่ใบคล้ายๆ กระถิน ฝักเขียวยาวเป็นพวง เม็ดในกินได้ตั้งแต่อ่อน ยันแก่ กลิ่นฉุนเหม็นเขียว
เมื่อช่วงสงกรานต์ เพื่อนไอ้อ้อมชวนไปเขาวงจังหวัดระยองไปช่วยทำวิจัย ตอนเย็นออกจากเทลแปลงวิจัย ก็ขับรถมาหาอะไรกินที่ถนนใหญ่
นักขี่มอเตอร์ไซต์เกือบจะ 100% จะมียี่ห้อในใจที่เป็นความอยากจะที่สัมผัส หนึ่งในนั้นคือ Harley Davidson
หลังจากที่ไอ้อ้อมได้ไปคลุกคลีอยู่กับพี่ชายที่ทำอาชีพเกี่ยวกับมอเตอร์ไซต์ เค้าก็ชวนผมหลายทีหล่ะให้ไปเที่ยวกับพรรคพวกเขาบ้าง แต่ไอ้อ้อมก็ปฏิเสธเสียทุกๆ งาน แต่ครั้งนี้ใจง่ายเพราะพี่ชายดันเอา Harley Davidson Sportster มาหลอกล่อ ว่าจะให้ขี่ไปงานมีทติ้งของเหล่าสองล้อที่จัดขึ้น ณ แหลมแม่พิมพ์จังหวัดระยอง
โดนอีกแล้ว เอาอีกสักทีเถอะ คนเรามีโทษสถานเดียวเหมือนกันทุกคนคือ "ความตาย"
ทุกสิ่งไม่จีรัง เราต้องจากของรักของชอบด้วยกันหมดทั้งสิ้น
ล้มแล้วต้องลุก เจ็บแล้วต้องจำ
ไม่มีผู้ชนะที่สมบูรณ์คนไหนไม่เคยพ่ายแพ้มาก่อน
ตาสว่าง เสียที !!!
ฉันไม่รู้ว่าทำบ้า ๆ แบบนั้นทำไม น่าอาย เหลือเกิน บอกตรงตรงว่าเสียใจ
ที่จริงก็รู้ ว่าเธอไม่เอา จะยื้อทำไม ต่อมสำนึก ไปอยู่ที่ไหน...
ฟังแล้วสะกิดใจดี เวลาที่จิตใจเราอ่อนแอ เราทำมันได้ทุกๆ อย่าง ทั้งสิ่งที่ดีและสิ่งที่เลว พอเราสำนึกได้มันน่าอายเหลือเกินในการกระทำที่เราได้ทำไป
...มันยากที่จะยอมรับ ว่ามันต้องมีสิ่งร้ายๆ เข้ามาในวันนี้
ไม่เป็นไร ฉันเข้าใจแล้ว ฉันจะรับมันไว้ ฉันจะเก็บมันไว้เอง
ทุกอย่างมัน "โอเค" ไอ้อ้อมจะผ่านมันไปให้ได้ เธอสบายใจได้เลย...
