กับข้าวก็มีเรื่องราวเหมือนกันนะ

กับข้าวที่บ้านไอ้อ้อม ไม่ได้สักแต่ว่าทำๆ ส่ง เพราะท้องหิวอยากกิน แต่กับข้าวทั้งหมดทำด้วยใจ ทำด้วยความรัก ทำด้วยอารมณ์ศิลปินที่อยากจะทำ อร่อยไม่อร่อยก็ต้องปั้นออกมาให้ดูดีทั้งหน้าตาและรสชาติ นอกจากการคัดวัตถุดิบดีๆ ที่จะเอามาทำกับข้าวเพื่อรับประทาน แล้วนั้น

กับข้าวบางจาน ยังมีการใส่เรื่องราวลงไปอีก

ฉู่ฉี่ปลาสีกุน

มีเพื่อนชื่อ "พล" มันบ่นว่าอยากกินปลาอั้งเก๋ยมาก ไอ้อ้อมก็เด็กติดเล ก็นึกหน้าตาปลาที่มันว่าไม่ออก แต่ไปตลาดสดทีไรเจอปลาแปลกๆ หน้าตาไม่คุ้นเมื่อใดก็จะคอยถามแม่ค้าเป็นประจำ วันนั้นว่าจะทำฉู่ฉี่ปลาลัง เหลือบไปเห็นปลาลังแต่แบนข้างหน่อยๆ เราก็นึกว่า "ไอ้นี่แหล่อั้งเก๋ย" เลยถามแม่ค้า แม่ค้าบอกว่า "สีกุน" จ้า ไม่รู้อารมณ์ตอนนั้นยังไงสุดท้ายก็หิ้วปลาสีกุนกลับบ้านมาสองตัว โดยทิ้งคำถามอั้งเก๋ยไว้ในใจต่อไป

ผัดพริกหมูสามชั้นถั่วฝักยาว

มันก็ไม่มีอะไรหรอกผัดออกมาก็ไม่ได้น่ากินสักเท่าไหร่สำหรับถั่วฝักยาวม่วง แต่เรื่องของเรื่องไปเจอป้าแม้ค้าขายถั่วฝักยาวม่วง เลยถามแกว่า "ป้าปลูกเองเหรอ?" ป้าแกปลูกผักเอง มีผักสวนครัวไม่ถึงสิบอย่าง แกมีก็เอามาขาย ก็ไม่ได้แพงอะไรนักหนา ถือเสียว่าเรากระจายรายได้สู่เกษตรกรรายย่อย จากนั้น ไอ้อ้อมก็เป็นลูกค้าประจำป้าขายถั่วฝักยาวม่วงคนนั้นตลอดไป

แกงเขียวหวานกล้วย

ต้นกล้วยที่บ้านออกลูกมาปีหลังๆ แทบไม่ได้กินเลย ก็ไม่เข้าใจว่ามันแค่แก่ แต่ไม่ยอมสุก สรุปก็คืออดกินแทบจะไม่มีประโยชน์ ก่อนหน้าเคยไปกินแกงเผ็ดอะไรสักอย่างใส่กล้วยห่ามที่งานบวช วันนึงก็จวบเหมาะพอดีตรงที่กล้วยหลังบ้านกำลังห่าม เครื่องแกงเขียวหวานและกะทิยังเหลือ ก็เลย Fusion ออกมา ไม่อยากจะเชื่อว่ามันอร่อยมากกกกกกก (สปอยตัวเอง ฮ่าๆๆๆๆ)